Co to jest kerygmat?
Kerygmat – termin ten w ścisłym sensie oznacza głoszenie orędzia zbawczego, pierwotnie Żydom i poganom w ramach misji, jaką przekazał apostołom Bóg przez Jezusa Chrystusa za sprawą ewangelii („dobrej nowiny” o Królestwie Bożym), którą głosił. Obecnie treścią owego orędzia, czyli tego, co Kościół jako wspólnota wierzących ma do przekazania, jest przede wszystkim świadectwo o osobie Jezusa jako Zbawiciela, Boga jedynego w Trójcy Przenajświętszej, który stał się Człowiekiem, umarł i Zmartwychwstał, przynosząc ludziom Zbawienie, czyli możliwość wiecznego, szczęśliwego życia w bliskości z Bogiem.
Kerygmat zawiera w sobie dwa elementy bazowe:
- Treść przesłania o Zbawieniu
- Nakaz głoszenia Dobrej Nowiny o Zbawieniu – jako Misję
oraz dwa dalsze, będące konsekwencją tych bazowych:
- Wezwanie do przemiany serca, czyli głębokiej zmiany wewnętrznej, która w konsekwencji przyniesie zmianę życia (co określa się łac. słowem Metanoia)
- Zapewnienie o Bożym Miłosierdziu, co oznacza, że każdy w każdej chwili życia, nawet w ostatniej sekundzie przed śmiercią, może się przemienić(nawrócić) i otrzymać dar wiecznego szczęścia, które ofiaruje nam Bóg przez Mekę Jezusa, czyli całkowicie za darmo z naszej strony, ponieważ „zapłacił” za nie Chrystus.
Gdy usłyszymy Dobrą Nowinę i treść przesłania dotrze do naszego serca (czyli uwierzymy w nie i naprawdę się nim przejmiemy), to zmieniamy swoje postępowanie w taki sposób, aby skorzystać z tej możliwości, o jakiej opowiadał Jezus Chrystus i co powtarzają wszyscy działający w imieniu Kościoła Chrystusowego, że Królestwo Boże, czyli szczęście bez końca, jest dostępne dla każdego, w każdej sytuacji życiowej, że zależy ono od ludzkiej decyzji, podejmowanej każdego dnia: albo idziemy krok w stronę Boga i naszego przyszłego szczęścia, albo oddalamy się od niego o krok, pół kroku, albo o kilometr.
Miłosierdzie jest pragnieniem ofiarowywania nam miłości ⸺ Bóg przez cały czas stoi przy nas z darem swojej miłości, gotowej do tego, żeby nam przebaczyć. My tylko mamy zrobić krok w Jego stronę. Postanowić, że chcemy i ten akt woli poprzeć działaniem zgodnym ze wskazówkami Chrystusa, zawartymi w ewangelii: przede wszystkim kochaj Boga, ale kochaj Go w każdym człowieku, którego spotykasz, kochaj tak, jak siebie – „rób dla niego to, co chcesz żeby inni czynili dla ciebie”.
Bóg przyjął ludzką egzystencję, umył brudne nogi swoim uczniom (podwładnym), dał się straszliwie sponiewierać i okaleczyć, przyjął tortury i śmierć godną przestępcy także po to, żebyśmy umieli wykonać pracę wyobraźni i w każdej, najbardziej zniekształconej twarzy umieli dostrzec twarz zniszczonego Męką Zbawiciela
Kerygmat nie jest abstrakcją, nie jest teologią, czyli naukowym systemem objaśniającym jakieś konkretne problemy, związane z religią. Kerygmat jest tym, co najistotniejszego Jezus przekazał ludziom w swoich słowach, ale przede wszystkim poprzez to, że pozwolił się zabić dla nas i za nas oraz że zmartwychwstał, pokazując nam naszą przyszłą drogę życia. Pokazał nam ten radosny paradoks, że śmierć po dobrze przeżytym życiu jest bramą do życia, które już się nie skończy i będzie samym szczęściem. Potrzeba tylko naszej przemiany, abyśmy otrzymali przebaczenie grzechów i mogli przejść do wiecznego szczęścia w niebie.
Kerygmat jest więc tym, co jest ważne i zrozumiałe dla każdego człowieka, co jest od dwóch tysięcy lat przekazywane z nakazu Boga-Chrystusa, co jest ludzką nadzieją na to, że „śmiercią nic się nie kończy, tylko się zaczyna”. Kerygmat jest też dla wszystkich wierzących zobowiązaniem, żeby dzielić się własną wiarą w to wieczne szczęście dla wszystkich, dostępne na wyciągniecie ręki człowieka w stronę ręki Jezusa Chrystusa Miłosiernego. Kerygmat jako Misja głoszenia tego, że Jezus jest zapowiadanym Mesjaszem-Zbawcą, który przez śmierć i Zmartwychwstanie sprawił, że już jesteśmy zbawieni, oznacza, że ma ona docierać do wszystkich, musi być zrozumiała dla każdego, w każdym miejscu i czasie, a więc jej formy muszą być dostosowane do mentalności (stanu umysłu) współczesnego człowieka. Dlatego w naszych czasach przesłanie-kerygmat jest i powinien być obecny nie tylko w świątyniach, nie tylko w instytucjach i organizacjach związanych z Kościołem, ale także w kulturze, w przestrzeni publicznej, w mediach.
